สรุปสั้นๆ
“การเขียนบทเดินเรื่อง ตามแบบฉบับของ แฟรี่เทล กระจ่าง
แบบที่อ่านในมังงะเป๊ะ เดินเรื่องฉับไว”
งานนี้สมาชิกหลัก นัตสึ เกรย์ แฮปปี้ ชาร์ล ลูซี่ เอลซ่า เวนดี้ มาอยู่ในภารกิจหลัก
แล้วก็ อ. มาชิมะ ผู้แต่งก็วางบทให้ ทีมรองรับงานในเกาะเดียวกัน
กาสิล จูเบีย ลิลลี่ ทำให้แฟนๆได้หายคิดถึง
ซึ่งขอให้คะแนนความชอบ
– แฮปปี้ เจ้าแมวที่มีไว้เพื่อตัดมุก แย่งซีน ปฏิบัติภารกิจเจริญ
– จูเบีย ให้ 9 เลย น่ารักน่าเอ็นดู แย่งซีน ปล่อยมุก เอื้อเฟื้อ
– เกรย์ มากับมุกถอดเสื้อที่ขาดไม่ได้ แล้วก็ส่วนท้ายขยี้มุกนี้หนักมากมาย
– กาสิล ไอ้คนขโมยซีน ถ้าหากพี่มึงโผล่มาขโมยซีนได้เลย
คะแนนเซอร์วิส
– ลูซี่ เอาอันดับ 1 ไปเลย เซอร์วิสจนเต็มปราศจากที่จะอนุญาตให้ทำเป็นแล้วมั๊ง
– รองอันดับ 1 คงจะจำเป็นต้องให้ ไทเทเนีย ในด้านเซอร์วิส เสียดายผลัดเกราะน้อยไปนิด
– เวนดี้ ไม่มีเซอวิสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
จุดเด่น
ข้างศัตรู
บอสใหญ่ไม่กล่าวถึง สักครู่สปอยด์
บอสรอง โอเค ชั่วดี
ลูกน้อง : ลืมชื่อมันไปละ ไอ้ตัวที่บังคับตุ๊กตา 2 ตัว เหมือน บิ๊กซ์สโลว์ ตัวนี้คาแรคเตอร์มันได้ จอมเวทย์ พลัง K
กับตุ๊กตาน่ารักน่าเอ็นดู ส่วนตัวชอบแฟรี่เทล ที่ศัตรูด้วย ด้วยเหตุว่าบางตัวทำออกมาแบบว่า คิดได้ไงฟ่ะ
ในส่วนเรื่องราว
ไม่ซับซ้อนเลย ดูง่าย ในส่วนนัตสึ เป็นภาคที่ดี เป็นในเรื่องราววุ่นวายรอบตัว นัตสึ ในภาคนี้
ตั้งปัญหาของตนเจริญ “ตัวเราเป็น…….. คนอื่นเห็นเราเป็นอะไร ?” แล้วก็คำตอบที่ได้ ทำให้นัตสึไม่ต้องถามอีกเป็นครั้งที่ 2
รอบสื่อเป็นซับไทย (มีความเห็นว่ามีรอบพากย์ไทยด้วยนะแม้กระนั้นมิได้ดู)
แปลดี ซึ่งแอบเสียดายด้วยเหตุว่าส่วนตัว ชอบ การ์ตูนพากย์ไทยมากกว่า (โตมากับแบบงั้นนี่นะ)
แม้กระนั้น แฟรี่เทล ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก เพราะฉะนั้น การใส่ซึมซับ ให้แฟนๆดู ถูกที่สุด
(แม้กระนั้นเสียงชาร์ล ประเทศญี่ปุ่น มันน่ารักน่าเอ็นดูไปนะ ไม่ราวกับที่จินตนาการเวลาอ่านมังงะ)
END CREDIT
แล้วก็ที่เป็นไฮไลท์เป็น END CREDIT ที่ถือว่า เอาเรื่อง
เป็นการปูบทเพื่อศึกใหญ่ในภาคหลักที่แฟนๆคาดว่า
จะเป็นศึกสุดท้ายของ แฟรี่ เทล ถัดไป แน่ๆ
